WOLFTRACKERS
Wolfwandeltochten
Ecologie van de wolf
Nederlands stel bestudeert de zweedse wolven en werkt voor de acceptatie van roofdieren in Scandinavië.
IEDEREEN KAN MEEDOEN…..!
NU OOK IN NEDERLAND!
Informatieve wandeltochten over de Veluwe met ervaren gids.
Leer alles over wolven, ecologie, problematiek, politiek, jacht, preventieve maatregelen, gedrag, territoria, prooidieren, sporen en meer!
Wekelijkse wandelingen in het nederlandse wolventerritorium op de Veluwe.
De nadruk ligt op het verbeteren van de kennis, maar als we sporen of drollen tegenkomen gaan we die zeker bestuderen en bespreken!
De wandelingen zijn kleinschalig met maximaal 6 personen op zaterdagen op een nader te noemen punt op de Veluwe.
Leer alles over wolven, ecologie, problematiek, politiek, jacht, preventieve maatregelen, gedrag, territoria, prooidieren, sporen en meer!
Wekelijkse wandelingen in het nederlandse wolventerritorium op de Veluwe.
De nadruk ligt op het verbeteren van de kennis, maar als we sporen of drollen tegenkomen gaan we die zeker bestuderen en bespreken!
De wandelingen zijn kleinschalig met maximaal 6 personen op zaterdagen op een nader te noemen punt op de Veluwe.
Aanmelden via Facebook Groep Wolf of zie contactpagina op deze blog.
Even voorstellen.
Wij zijn Esther en Rick, twee nederlanders die hun verlangen naar avontuur en natuur wilden verwezenlijken.
Beiden hebben we een levenslange fascinatie voor de natuur gehad die we ook in de praktijk gebracht hebben. Na spannende reizen in Canada, Verenigde Staten, Scandinavie en Israel en vrijwilligerswerk in de Verenigde Staten met gesocialiseerde wolven, vossen en coyotes en in Polen als assistenten van een wolvenbioloog, begon het bloed terug in Nederland steeds meer te kriebelen en namen vage ideeen steeds meer vorm aan.
We besloten om ons in het vervolg meer in te zetten naar waar het hart naar uit gaat, namelijk ongeschonden natuur.
Een symbool van de natuur, wildernis en vrijheid en geheimzinnigheid is natuurlijk per definitie de wolf.
Ecosystemen waarin de wolf aanwezig is kun je redelijk compleet noemen. Er is bijna geen ander dier te vinden dat bij mensen zulke heftige reacties oproept, zowel negatief als positief.
We raakten in de ban van dit dier.
Door allerlei factoren, waaronder de positieve houding van de zweedse staat tenopzichte van de natuur, het schilderachtige land en de opkomst van de wolven met de daarbijhorende conflicten hebben we besloten ons in Zweden te vestigen.
We wonen nu met onze twee Saarlooswolfhonden in een traditioneel zweedse "Torpstuga" in het territorium van het "Kynnefjäll" wolvenroedel, genoemd naar het heuvelplateau waar het zich bevindt.
Wat doen wij
Wij dragen ons hele kleine steentje bij door de territoria van Zwedens meest zuidelijke roedels systematisch te voet te doorkruisen.
Tijdens deze wandelingen verzamelen we gegevens die iets vertellen over de identiteit en de activiteiten van de wolven en eventueel lynxen. Met name het volgen van sporen, zoals in de winterperiode pootafdrukken in de sneeuw waaruit veel informatie te halen valt: aantallen, actieve gebied, jachttechnieken etc., en in andere jaargetijden het verzamelen van uitwerpselen, waaruit na analyse blijkt waar het voedsel uit bestaat (géén schapebout!) en lokaliseren van prooiresten en kadavers.
Inventarisatie van de roofdierpopulaties wordt op deze manier bijgehouden.
Alle informatie wordt, indien gevraagd, direct doorgestuurd naar het Grimsö roofdieronderzoekcentrum en länsstyrelsen, de lokale autoriteiten.
Je verzamelt de hierboven beschreven informatie.
We bieden
1 Achtergrondinformatie en laatste nieuws over de roedels.
2 Vervoer van en naar routes.
3 Begeleiding op moeilijke routes.
4 Excursies, dierentuinbezoek en elandsafari in overleg.
5 Plaats voor caravan of tent.
6 Indien gewenst overnachtingen in hutten of windschut tijdens meerdaagse wandeltochten
7 Overnachtingen in ons Gästhus.
8 Maaltijden selvservice of in overleg.
Stageplaatsen.
Ook kanotochten, elandsafaris, vogelskijken, mountainbiking, snorkelen, wandeltochten en overnachtingen.
Mogelijk om mee te helpen bij het opbouwen van wolfwerende hekken bij veeboeren!
Neem contact op voor meer info!
Op ons terrein hebben we vorig jaar oa bevers, elanden, dassen, vossen, reeen, lynx(!), slangen, hagedissen, raven, uilen, zeearenden en kraanvogels gezien. Verder op de Kynnefjäll broeden steenarenden en zwerven lynxen en wolven rond. Hoewel er in Zweden zo'n 2800 bruine beren voorkomen zitten deze over het algemeen noordelijker. Een zwerver kan echter door het gebied trekken…
Ps. Het is niet waarschijnlijk dat je een wilde wolf te zien krijgt. Dat een wilde wolf jou ziet is daarentegen wel mogelijk!
Let op
We zijn geen professionele organisatie, maar slechts mensen die doen wat ze leuk vinden en dit willen delen. Er wordt dus flink geimproviseerd, maar met jullie medewerking wordt het een onvergetelijke belevenis!
Gemiddelde conditie vereist.
Neem in ieder geval mee:
Waterdichte wandelschoen of liefst goedpassende rubberlaarzen
Waterdichte jas ev broek en warme trui
Kompas, verrekijker, camera Zonnebrand, zonnebril, antimug
s' Zomers snorkelbril (helder zeewater met veel leven)
Rugzak, thermos, zakmes, slaapzakken
Onderzoek
Na wetenschappelijk onderzoek is door de zweedse regering een eerste doelstelling vastgesteld voor het verkrijgen van een populatie van 200 wolven in het land, waarna een evaluatie plaatsvindt.
Hierna wordt een nieuw doel gesteld. In principe is heel Zweden aangewezen als wolven hervestigingsgebied muv de delen in het noorden waar rendierhouderij plaatsvindt.
Door het aangewezen uitvoerend orgaan "Naturvårdsverket" wordt aangestuurd op verbeterde roofdierkennis van betrokkenen door financiering en ontwikkeling van onderzoek, onderwijs en evaluatie. Over het onderwerp worden lessen gegeven op scholen, maar ook in specifieke roofdierinformatiecentra en dierentuinen wordt informatie verspreid. In 1998 ging het wolfproject van het landelijk wildschade- en roofdieronderzoekcentrum Grimsö, van start. Individuele wolven worden gemerkt, gekraagd en "gespoord" om een beeld te krijgen van de territorium- en verspreidingsactiviteiten van de dieren.
Ook worden uitwerpselen verzameld en geanaliseerd en kadavers van prooien en wolven bestudeerd.
Wolven in Zweden-Geschiedenis
Belangrijk is de doelstelling van de zweedse regering: De wolf zal de mogelijkheid gegeven worden om onder natuurlijke omstandigheden in een levensvatbare populatie te leven. Dit wordt bekrachtigd in een aantal wetten en overeenkomsten. Onder andere de Habitatrichtlijnen, die Zweden ondertekende, is een belangrijk europees instrument voor het behoud van bedreigde diersoorten. Ook staat de wolf op de zg rode lijst voor bedreigde diersoorten van IUCN.
De wolf was in Scandinavie aan het einde van de 19e eeuw hoegenaamd uitgestorven door voortdurende door de overheid gestimuleerde uitroeiingscampagnes. Misverstanden en conflicten met vee leidden hiertoe. Pas honderd jaar later veranderde de publieke opinie betreffende de wolf door verbetering van de kennis door onderzoek vooral in de Verenigde Staten. De wolf werd beschermd in Zweden in 1966 op een moment dat ze hier al lang niet meer voorkwam. In het begin van de zeventiger jaren werden er af en toe sporen aangetroffen in de provincie Värmland, niet ver van de noorse grens. Het was mogelijk dat er meer dan één wolf aanwezig was omdat tot 1981 onbevestigde berichten over verschillende sporen binnenkwamen in dit gebied. De nieuwste wetenschappelijke gegevens laten zien dat een zeer belangrijke zwerver uit Finland zich aan het einde van deze periode in het gebied vestigde en vanwege deze verse geneninbreng was de terugkomst van de wolf een feit! Recente genetische onderzoeken tonen aan dat de wolven tussen globaal 1970 en 1980 nagenoeg onvruchtbaar waren vanwege hun verwantschap. Deze stuatie veranderde drastisch toen de ongerelateerde wolf opdook. Het nageslacht van de nieuwe generaties was veel vruchtbaarder en er ontstond een bevolkingsexplosie. Op dit moment, eind 2015 bestaat de scandinavsche wolvenpopulate uit zo’n 450 dieren, allen afstammelingen van de paar wolven in Värmland. In april/mei worden de pups geboren in een groot deel van de roedels, wat het totale bestand in 2005 op 600 kan brengen. Dit aantal neemt tegen en tijdens de winter weer af, aangezien 50% in het eerste levensjaar sterft door allerlei omstandigheden zoals ziekte en hongersnood.
Helaas zijn alle wolven familie van elkaar, wat de kwetsbaarheid van de populatie aangeeft. Op dit moment worden wolvenroedels aangetroffen van de zuidgrens van Lappland in het noorden tot de lijn Gothenburg-Stockholm in het zuiden. In rendierhouderijgebieden worden wolven niet geaccepteerd. Dit betreft zo´n 50% van de oppervlakte van Scandinavië. Zwervers komen door het hele land voor. Logischerwijs heeft de snelle ontwikkeling tot conflicten geleid.
De aantallen door wolven gedood vee zijn verdriedubbeld in de beginperiode. De laatste jaren blijven de aanvallen op stabiel nivo of nemen af. Slachtoffers zijn vooral schapen maar in sommige gevallen worden ook paarden en runderen aangevallen. Het is duidelijk dat dit gegeven een enorme invloed heeft op de publieke opinie en niet in het minst onder boeren en bewoners van plattelandsgebieden. Sommigen van hen, afgezien van jagers en boeren, hebben een wel of niet redelijke, instinctieve angst voor roofdieren. Ze zijn onder meer bang voor hun kinderen die s’morgens vroeg eenzaam op de schoolbus staan te wachten. Het helpt ook niet dat s’winters wanneer de sporen duidelijker zijn het er naar uit ziet dat wolven in de buurt van huizen en zelfs dwars door dorpen zwerven, op zoek naar voedsel.
De Zweden staan bekend om hun buitensportleven zoals skien, bergbeklimmen, hondesleerijden, bessen en paddestoelen plukken en wandelen. Sommigen voelen zich meer en meer onveilig. Een andere groep die uberhaupt tegen het bestaan van een enkele wolf in het land is, is de jachtlobby. Deze veronderstelt dat wolven een bedreiging vormen voor de eland- en hertenpopulatie, ofschoon jagers een 100.voud van het door wolven gedode deel jaarlijks voor hun rekening nemen, namelijk zo’n 100 000 op een bestand van 400 000 elanden. Ook claimen ze het verlies van jaarlijks een tiental jachthonden veroorzaakt door wolven. Jagers zijn een niet te onderschatten groep, want het is een populair tijdverdrijf, vooral in afgelegen gebieden waar nauwelijks iets ander te dooen is, en het vlees van de jachtbuit is welkom.
In Zweden kan een wolf pas eventueel gedood worden door de autoriteiten als bewezen is dat hij voor de tweede keer vee aanvalt. De eventueel bij een aanval aanwezige boer mag zijn vee beschermen door na een waarschuwingsschot gericht te schieten. Een regel die wat vaag is en op veel weerstand stuit.
Doordat enkele schapenboeren er voor gekozen hebben om een wolf dood te schieten die slechts in de buurt van schapen kwam, in plaats van bij voorbeeld roofdierveilige omheiningen te bouwen, en hiervoor veroordeeld werden (een boer hier in de omgeving kreeg zes maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf) werd de zaak op de spits gedreven. De schutters worden in bepaalde kringen als helden vereerd en de landelijke roofdierpolitiek wordt verguisd. Helaas blijkt de regering in de aanloop naar de verkiezingen gevoelig voor kritiek en veranderingen ten nadele van roofdieren staan op til…..
In juni 2009 is door Andreas Carlgren, de zweedse milieuminister in een centrum/rechtse regering, een voorstel ingediend dat, voor het eerst sinds de bescherming van de wolf in 1966, de licentiejacht op wolven weer mogelijk moet gaan maken met ingang van de winter 2009/2010. De reden hiervoor is niet de enorme toename van de wolvenpopulatie. Integendeel, van een moeizaam begin, eind jaren zeventig van de vorige eeuw, is dan de populatie opgelopen tot zo’n 220 dieren. (Vergelijk dit aantal met bijvoorbeeld Spanje, 2000 stuks, Italië en Polen, elk 1000 stuks, Roemenië, 3000 stuks.)
Groot probleem voor de zweedse populatie is de geïsoleerde ligging van het scandinavisch schiereiland. Mede hierdoor en door de aanwezigheid van rendierteelt in de noordelijk gelegen 50% van het land (wolven worden hier niet getolereerd) is een genetische uitwisseling met de fins-russische populatie vrijwel onmogelijk.
In onder andere Duitsland functioneert het systeem van de toepassing van wolfwerende omheiningen als voorwaarde voor uitbetaling van schade uitstekend: conflicten tussen wolven en vee komen minder voor dan in Scandinavië…
De traditionele drijfjacht met loslopende jachthonden in Zweden draagt ook niet bij aan vermindering van conflicten. Hoewel in de praktijk slechts individuele wolven in bepaalde omstandigheden schapenbout op hun menu nemen of honden aanvallen, worden deze episodes ruim uitgemeten in de pers en dankbaar gebruikt om de wolf als soort in een kwaad daglicht te zetten. Ondanks doorlopende propaganda van jagers en sensationele mediaberichten is de overgrote meerderheid van de zweedse bevolking nog steeds vóór het beschermen van de wolf.
In plaats van bijvoorbeeld het verplichtstellen van bovenbeschreven conflictvermijdende middelen en enige terughoudendheid te betrachten bij de elandjacht, met loslopende jachthonden in wolventerritoria in de paartijd, heeft Carlgren besloten om vanaf 2010 de wolvenpopulatie te bevriezen op hedendaags niveau, dat wil zeggen dat de jaarlijkse aanwas van zo’n 10% elk winterseizoen zal worden afgeschoten. Dit geheel zonder overleg met de wetenschappelijke instituten en de scandinavische roofdierprojecten. Ook is er een regionalisering van de roofdierpolitiek op komst, die er in de praktijk voor kan zorgen dat in sommige provincies weinig of geen wolven geaccepteerd worden, al naar gelang het aantal jagers er in het provinciebestuur zitten! Grote verschillen in opvatting over het onderwerp zijn aangetoond tussen de verschillende provincies.
Inmiddels zijn we een aantal licensjachten verder. Massale wolvenjachten vonden plaats in de winters van 2010 en 2011.
De EU heeft dit nieuwe zweedse roofdierbeleid sterk veroordeeld omdat dit strijdig is met internationale verdragen en dreigt daarop ook met sancties. Rechtzaken werden door natuurbeschermers aangespannen.
Op het moment ziet het ernaar uit dat de nieuwe roodgroene regering bezig is zich te herbezinnen en werkt aan een aanpassing van de regelgeving. Ondanks dat is er, door de regionalisering van de roofdierpolitiek, wederom besloten tot een wolvenjacht in de winter van 2015/16. 46 wolven zullen geschoten gaan worden.
